Viljinn mun telja niður dagana fram að kjördegi með tíu punktum um það helsta sem athygli vekur í kosningabaráttunni.
- Samfylkingin virðist hafa brugðist við minnkandi fylgi í könnunum með því að leggja áherslu á breidd framboðsins fremur en forystu Loga Einarssonar. Kristrún Frostadóttir hagfræðingur hefur svolítið stolið senunni og er nú meira teflt fram en sjálfum formanninum. Á samfélagsmiðlum spyr margt fólk í Samfylkingunni hvort þarna sé næsti formaður flokksins kominn?
- Framsóknarflokkurinn virðist með vel heppnaða auglýsingaherferð og spurningin sem dynur á landsmönnum er: „Er ekki bara best að kjósa framsókn?“ Flokkurinn mælist í nýrri könnun með 15% fylgi og virðist á uppleið. Tilkoma annarra framboða styrkir stöðu þessa gamalgróna stjórnmálaflokks og hann hefur notið þess hingað til að vera ekki skotspónn neins. Það er líklegt til að breytast samfara auknu fylgi.
- Miðflokkurinn virðist eiga erfitt með að ná vopnum sínum miðað við nýlegar kannanir. Herferð flokksins hingað til er of mikið út og suður. Þannig blasir við að keyra eigi á persónuvinsældum formannsins Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar, fyrirheitum hans og efndum á fyrri loforðum, en þess í stað er mikilli orku og fjármunum eytt í að kynna minni spámenn sem vandséð er að eigi nokkurn möguleika á þingsæti. Sigmundur Davíð þarf sjálfur að stýra lokametrum baráttunnar ef ekki á illa að fara.
- Vinstri græn eru í vandræðum þrátt fyrir mikilar persónuvinsældir formannsins, Katrínar Jakobsdóttur forsætisráðherra. Villta vinstrið er reitt út í flokkinn fyrir ríkisstjórnarsamstarfið og telur ljóst að atkvæði VG sé ávísun á sömu stjórn næstu fjögur árin.
- Frjálslyndi lýðræðisflokkurinn nær engu fylgi og framganga Glúms Baldvinssonar vekur helst athygli, en ekki endilega af réttum ástæðum. Fylgið sem Guðmundur Franklín, stofnandi flokksins, hafði í forsetakosningunum í fyrra, er ekki að skila sér nú.
- Sjálfstæðisflokkurinn siglir lygnan sjó, en sögulega séð er fylgið langt frá því sem ásættanlegt getur talist. Eina von flokksins virðist vera sú að ríkisstjórnin haldi velli, of margir flokkar í stjórnarandstöðu hafa heitið því að vinna ekki með flokknum í ríkisstjórn.
- Sósíalistaflokkur Íslands er á góðri leið með að vera einn af sigurvegurum kosninganna. Gunnar Smári Egilsson er alls staðar; hann skrifar nokkrar greinar á dag og mætir í hvert viðtalið á fætur öðru. Þegar vel gengur og útlitið er gott, er mikilvægt að ofmetnast ekki og misstíga sig.
- Flokkur fólksins rær lífróður að fimm prósenta markinu og þyrfti að nýta þekkta oddvita á borð við Tomma í Búllunni og Jakob Frímann betur.
- Píratar hafa ekki náð að skapa sér neina sérstöðu og lítill munur virðist á þeim og Samfylkingunni í mörgum málum.
- Viðreisn er að bæta verulega í á lokametrunum og þar munar mikið um sjónvarpsmanninn Sigmar Guðmundsson sem kemur ferskur inn í baráttuna. Eins og staðan er nú, er alls ekki ólíklegt að flokkurinn endi í ríkisstjórn og þá er staða Þorgerðar Katrínar Gunnarsdóttur ansi sterk.
En 12 dagar eru langur tími í pólitík. Meira á morgun. (Ábendingar um áhugaverða punkta eða annað sem athygli vekur má senda á ritstjórn Viljans: viljinn@viljinn.is).
