Hver ákvað að setja alla þessa peninga í braggann? Er bragginn sleginn gulli eða marmara? Hvar eru tölvupóstarnir sem gengu á milli æðstráðenda í málinu þeirra Dags og Hrólfs; fóru þeir í tætarann eða niður í skolpræsið? Dagur hverfur og Dagur kemur fram, hann fórnar höndum og botnar ekki neitt í neinu, samt er dýrasti braggi Íslandssögunnar skilgetið afkvæmi hans sem æðsta ráðamanns Reykjavíkur. Og samstarfsfólkið í meirihluta borgarstjórnarinnar tekur vitleysuna upp á sína arma.
Þetta segir Guðni Ágústsson, fv. ráðherra og formaður Framsóknarflokksins, í grein í Morgunblaðinu í dag.
Hann segir að borgarstjórnarmeirihlutinn hafi vegna braggamálsins ákveðið að „prufukeyra“ nýtt hneykslismál.
„Allt í einu skellur ný holskefla á þjóðinni, Hjálmar Sveinsson er sendur fram að prufukeyra nýtt hneykslismál um tvö pálmatré í glerhjúp í nýju hverfi borgarinnar. Og kostnaðurinn er litlar 140 milljónir, aldýrustu tvö tré sem plantað hefur verið á jörðinni. Fræðimenn á sviði garðyrkju efast um að blessuð trén lifi og spyrja eftir hvort kosnaðurinn við að halda þeim lifandi verði ekki gígantískur.
Þessi jurt passar alls ekki í landi elds og ísa og hversu lengi munu pálmatrén teljast listaverk? Í hinum nýja miðbæ ætla Selfyssingar að bjarga tveimur gömlum reyniviðartrjám, jafn gömlum Selfossbæ, þessi gömlu tré hljóta að vera gamaldags og hallærisleg miðað við „Hjálmarstrén“. En Dagur og Hjálmar trúa að fólkinu í nýja hverfinu muni hlýna við að sjá pálmatrén þegar frostið heltekur borgina og þarf að skafa rúður bílanna. Og kannski trúi fólkið því að það sé komið á Kanarí!
Dagur borgarstjóri er eins og Óðinn; hann á sér tvo hrafna sem hann sendir út í pólitísku veðrin. Annar er Hjálmar Sveinsson, hann er sendur með váleg tíðindi og vond erindi sem forleikari. Hinn hrafninn er Þórdís Lóa Þórhallsdóttir sem tekur að sér alla vörn fyrir borgarstjórann í vondum og vonlausum málum.“
