Hinn svokallaði flati strúktúr og markaleysið sem hann veldur er eitt stærsta vandamálið innan Pírata, segir Halldór Auðar Svansson, fv. borgarfulltrúi Pírata.
„Eitt sem ég rak mig til dæmis strax á við að koma inn í framkvæmdaráð flokksins í fyrra var algjört skipulagsleysi á fundum þess og tilheyrandi óvissa með það hvað væri að fara að gerast á þeim, hverjir væru að fara að mæta ótilkynntir sem gestir, hvað þeim gekk til og hver mörkin voru milli gesta og þeirra sem kjörnir voru til að sitja í framkvæmdaráði. Mér fannst alveg nógu flókið að henda reiður á öllum sem sátu í framkvæmdaráði og voru til þess lýðræðislega kjörnir, þó ekki bættust þar ofan á allir aðrir flokksmenn sem höfðu áhuga á afskiptum af störfum þess. Þetta fannst mér ekki vera flatur strúktúr heldur einfaldlega algjört strúktúrleysi sem bauð upp á ‘gengjastríð’ milli fylkinga eftir fullkomlega ófyrirsjáanlegum reglum,“ segir hann.
Halldór segist ekki hafa talið þetta gott fyrirkomulag fyrir neinn og síst af öllu fyrir geðheilsu þeirra sjálfboðaliða sem var ætlað að sitja í framkvæmdaráði og höfðu til þess lýðræðislegt umboð.
„Gagnrýni á þetta óreiðufyrirkomulag svöruðu hins vegar sumir innan flokksins þannig að þetta væri hinn eini sanni flati strúktúr og að það væri ekki í anda Pírata að setja einhver mörk gagnvart þessu. Við sem vildum agaðra fyrirkomulag vorum látin skammast okkar fyrir ‘leyndarhyggju’ af því að við vildum að framkvæmdaráð, sérstaklega þegar það var að reyna að gera sig starfhæft með slatta af nýju fólki og velja sér formann, fengi lágmarksvinnufrið á fundum sínum. Algjörlega opnir fundir alltaf voru víst hið eina sanna Píratafyrirkomulag, eða það var allavega mín upplifun af stemningunni – og í stað þess að halda áfram að slást við það sjónarmið ákvað ég að víkja. Kannski kom ég gagnrýni minni ekki rétt á framfæri og kannski var tíminn til að ræða þessi mál ekki réttur en niðurstaðan var allavega að mér þótti réttast að draga mig frá þessu öllu saman. Það er raunar ein besta ákvörðun sem ég hef tekið, enda hafði ég mjög gott af því að taka mér algjört frí frá flokkspólitísku starfi hvort eð er.
Annars ráða bara þeir frekustu
Það er fullt af góðu fólki í Pírötum og mér þykir enn afar vænt um það, þannig að þessar vangaveltur mínar um það sem betur mætti fara eru alls ekki illa meintar – en svona fyrst að flokksfólk er að opna sig um vandamál og særindi þá er þetta mitt helsta innlegg í þá umræðu. Þetta er líka meint sem kerfisleg gagnrýni frekar en gagnvart persónum. Hinn svokallaði flati strúktúr verður að byggjast á einhvers konar strúktúr, og tilgangurinn með slíkum strúktúr á meðal annars að vera að gefa fólki sem vinnur fyrir flokkinn lágmarks vinnufrið í formi fyrirsjáanlegra ferla. Annars vinna bara þeir frekustu hverju sinni og frekju er mætt með enn meiri frekju þar til allt sýður upp úr,“ segir hann ennfremur í færslu á fésbókinni.
Fjölmargir sem starfað hafa innan Pírata taka undir með Halldóri í gagnrýni á skipulag flokksins. Þannig segir Sindri Viborg: „Hvert einasta orð hér er sannleikur. Mikið tek ég undir þetta Halldór minn. Þetta er einmitt ástæðan fyrir því að ég sjálfur gekk út. Gengjastríðamenningin er hryllingur á bestu tímum, mannskemmandi á þeim verstu.“
