„Þegar er fjallað um fyrirtæki í minni eigu er gjarnan látið að því liggja að ég sé einhvers konar hliðarsjálf eiginmanns míns. Það er frekar súrt. Þótt ég sé kona, þá á ég nefnilega þau fyrirtæki sem eru skráð í minni eigu. Þetta hefur sérstaklega verið erfitt fyrir ákveðna fjölmiðla að skilja, Ríkisútvarpið og svo nokkra smámiðla sem Ríkisútvarpið svo hampar, að ég hafi skoðanir og jafnvel úrslitavald um eigin rekstur. Þetta fer alveg nett í taugarnar á mér, að ég hafi orðið að einhvers konar viljalausu verkfæri þegar ég gifti mig tæplega fimmtug og missti greinilega sjálfræði og allar mínar eignir um leið. Mér fannst það alveg merkilegt að maðurinn minn varð ekki eignalaus við ráðahaginn eins og ég,“ segir Ingibjörg Stefanía Pálmadóttir athafnakona í sannkölluðu bombuviðtali sem birtist í sérblaði Félags kvenna í atvinnulífinu sem fylgir Fréttablaðinu í dag.

Ingibjörg er forstjóri og eigandi Torgs ehf., sem gefur út Fréttablaðið, tímaritið Glamour og Iceland Magazine, fyrir ferðamenn. Hún hefur verið umsvifamikil athafnakona um langt skeið, kemur úr svonefndri Hagkaupsfjölskyldu, enda dóttir Pálma Jónssonar, stofnanda Hagkaups, en er nú einn stærsti hluthafinn í Högum og eigandi og hönnuður 101 hótels.

Eiginmaðurinn sem hún vísar er vitaskuld kaupsýslumaðurinn Jón Ásgeir Jóhannesson sem hún segir sinn besta samstarfsfélaga, bæði í leik og starfi.

Ingibjörg Stefanía Pálmadóttir.

„,Hann er mjög hrifinn af kvennaveldinu í kringum okkur,“ segir hún, en Ingibjörg hefur lagt mikla áherslu á jafnan hlut kynja í þeim fyrirtækjum sem hún stýrir og eru konur áberandi í stjórnunarstöðum fyrirtækja í hennar eigu.

Ingibjörg, sem fer afar sjaldan í viðtöl, víkur athyglinni að þætti Steinunnar Guðbjartsdóttur í viðtalinu, en skilanefnd Glitnis, undir hennar stjórn, gekk hart fram gegn þeim hjónum á árunum eftir hrun.

Steinunn Guðbjartsdóttir.

„Steinunn Guðbjartsdóttir, sem var formaður skilanefndar Glitnis, gekk meira að segja svo langt að lögsækja mig fyrir dómstólum fyrir að vera hliðarsjálf eiginmanns míns. Megi hún hafa ævarandi skömm fyrir. Skemmst frá því að segja að það dómsmál var látið niður falla. Góður vinur okkar hjóna kom nokkru síðar með rauðvínsflösku heim, gaf mér, en tegundin heitir Alter Ego de Palmer. Þessi flaska er óupptekin og stendur inni í glerskáp í eldhúsinu og við hlæjum að þessu reglulega vegna þess að ég held að allir sem þekki mig geri mér það ekki upp að vera hliðarsjálf nokkurs manns,“ segir Ingibjörg. „Það er kannski frekar hitt, að fólkinu mínu finnist ég full skoðanaglöð á köflum.“

Litið á kynjakvótann sem kvöð

„Eftir því sem ég öðlast meiri reynslu, sé ég alltaf betur og betur hversu mikilvægt er að sjónarmið beggja kynja heyrist innan fyrirtækja og það er eiginlega sama um hvernig rekstur ræðir,“ segir hún í viðtalinu og gagnrýnir hvernig staðið var að stjórnarkjöri í Högum á dögunum, en Jón Ásgeir bauð sig þar fram í stjórn, en hlaut ekki kosningu.

Hún segist hafa fylgst mjög náið með því ferli, sem hafi verið afar áhugavert. Það hafi varpað ljósi á reglur um kynjakvóta í stjórnum fyrirtækja.

 Við sem höfum reynsluna hvetjum konur okkur yngri til þess að bjóða sig fram og vera óhræddari. Trúðu mér, karlarnir eru óhræddir

Ingibjörg S. Pálmadóttir.

„Mér hefur því miður fundist þróunin sú að fólkið sem ræður lítur á þennan kynjakvóta sem kvöð. Box til að haka við. Mér hefur sýnst þurfa að leita sérstaklega eftir konum til að bjóða sig fram, til að mynda í stjórnir í skráðum félögum. Það sem svo gerist, aftur og aftur er að það er leitað til þeirra sömu og þar með, óumflýjanlega, er komið í veg fyrir að nokkur endurnýjun eigi sér stað. Þarna finnst mér við þurfa að staldra við. Hvers vegna eru konur ekki að bjóða sig fram í stjórnir eins og karlarnir? Þarna er einhver tregða. Þurfa þær ef til vill meiri hvatningu frá konum sem ráða? Það er beinlínis nauðsynlegt að sé samkeppni milli kvenna, eins og á milli karla, um stjórnarsæti. Þannig fáum við besta fólkið í stjórnirnar. Ég vil að við finnum út úr því hvernig við getum breytt þessu, að við sem höfum reynsluna hvetjum konur okkur yngri til þess að bjóða sig fram og vera óhræddari. Trúðu mér, karlarnir eru óhræddir,” segir hún.