Vilhjálmur Birgisson, varaforseti Alþýðusambands Íslands, telur fulla þörf á því að fengnir verði erlendir óháðir aðilar til að taka út íslenska lífeyriskerfið og í þeirri úttekt verði kallað eftir kostum og göllum kerfisins.
„Það er alla vega morgunljóst að það er ekki möguleiki á að finna hlutlausa aðila hér á landi í slíkt verkefni, enda tengir lífeyrissjóðskerfið sig eins og kolkrabbi inní nánast allt atvinnulífið,“ segir Vilhjálmur.
Hann vill að þessir erlendu óháðu aðilar svari t.d. þessum spurningum:
• Þarf 26 lífeyrissjóði fyrir 340 þúsund manna þjóð?
• Er það eðlilegt að lífeyrissjóðir launafólks eigi um 52% í skráðum félögum í Kauphöllinni?
• Hvað kostar það neytendur hér á landi að inni í íslensku hagkerfi séu 3200 milljarðar frá lífeyrissjóðunum?
• Hvaða áhrif hefur 3,5% ávöxtunarkrafa lífeyrissjóðanna á vaxtakjör á Íslandi?
• Hvaða áhrif hefur aðkoma lífeyrissjóðanna á samkeppni í ljósi þess að þeir eru með ráðandi hlutdeild í öllum helstu atvinnugreinum á Íslandi?
„Ég alla vega tel fulla þörf á að fá erlenda aðila til að gera úttekt á íslenska lífeyriskerfinu, en ég hef sterka trú á að lífeyriskerfið valdi því að vöruverði er haldið hátt uppi og kaupgjaldi launafólks niðri, allt til þess að hægt sé að greiða botnlausar arðgreiðslur til sjóðanna,“ segir Vilhjálmur.
Hann vitnar að lokum í ummæli Páls Gunnars Pálssonar, forstjóra Samkeppniseftirlitsins, sem lét þau orð falla, að óæskilegt sé að lífeyrissjóðir syndi allir sama hringinn í litlu tjörninni.
