Eftir Elliða Vignisson:
Fyrst vil ég segja við ykkur sem líkar ekki við Sjálfstæðisflokkinn: gleymið hugmyndinni um að við séum að fara að klofna. Gleymið hugmyndinni um að við sem erum ósátt teljum kröftum okkar og hugsjónum betur borgið innan Miðflokksins. Gleymið hugmyndinni um að við kennum formanni okkar um stöðuna. Verið samt alveg viss um að við erum mörg ósátt og viljum breytingar, og það strax.
Sjálfstæðisflokkurinn er stærsti flokkurinn á þingi og sá eini sem er með djúpar rætur í öllum sveitarfélögum. Bakbein hans er á kaffistofunum, inn á heimilunum, í sveitarstjórnunum og meðal hins almenna Íslendings. Við eigum okkur sögu og menningu sem enginn annar flokkur kemst nærri. Við erum flokkur með skýra hugmyndafræði þar sem saman fara þau einkenni frjálshyggjunnar að meta einstaklinginn og frelsi hans og þau einkenni íhaldsmennskunnar að bera virðingu fyrir mikilvægi samfélagsins og stofnunum, þess svo sem fjölskyldunni, dómstólum, löggjafanum og öðrum þeim stólpum sem samfélagið hvílir á.
Studdi þessa stjórn í upphafi
Ég var stuðningsmaður núverandi samstarfs þegar fyrst var til þess stofnað. Ég vildi ró og yfirvegun og svigrúm til að leiða í jörð margt sem þá klauf þjóðina. Sumt af því tókst. Það breytir því ekki að ég er í dag mjög ósáttur. Svo mikið sem ég styð Sjálfstæðisflokkinn og gildi hans þá styð ég ekki þessa ríkisstjórn. Ástæðan fyrir því er einföld. Ástæðan er sú að þessi ríkisstjórn, vinnulag hennar og áherslur, eru fjarri þeim gildum sem við mörg innan Sjálfstæðisflokksins viljum vinna að. Ég mun ekki styðja þessa ríkisstjórn nema þar verði breyting á.
Við erum þreytt á kyrrstöðunni
Við erum sum – jafnvel mörg- þreytt á kyrrstöðunni. Við erum þreytt á vanvirðingu samstarfsflokkanna gagnvart verðmætasköpun og fyrirtækjum þessa lands. Við fáum ekki tengt við stöðuna í orkumálum þar sem jafnvel ráðaherrann sjálfur, þrátt fyrir góðan vilja, fær ekki umboð samstarfsflokkanna til að nýta hina grænu orku. Við skiljum ekki óttann við að ræða og taka á stjórnleysinu í málefnum innflytjenda. Við söknum þess að lögð sé áhersla á frelsi og virðingu fyrir athöfnum og ákvörðunum þeirra einstaklinga sem byggja þetta land. Listinn yfir það sem við sum – jafnvel mörg- erum þreytt og vonsvikin yfir, er langur.
Við verðum að berjast sjálf fyrir breytingunni
Við Íslendingar höfum það gott, en það er ekki sjálfgefið. Kyrrstaðan, aðgerðarleysið og óhófleg útgjöld geta hratt og örugglega breytt þessu. Við þurfum ekki mikla breytingu. Við þurfum atorkusama ríkisstjórn. Við þurfum að meta hin borgaralegu gildi og bera virðingu fyrir því að verðmætasköpun er forsenda velferðar. Við Sjálfstæðismenn þurfum að hefja til vegs og virðingar gildi Sjálfstæðisflokksins. Ef við gerum gerum það ekki þá gerir það enginn.
Til húðar sér gengin
Núverandi ríkisstjórn er sennilega sér til húðar gengin. VG hafa verið vegin og metin og léttvæg fundin. Framganga Svandísar Svavarsdóttur tók af allan vafa um það. Framsóknarflokkurinn er sannarlega stjórntækur, þótt samstarf við hann sé dýru gjaldi greiddur. Sumir ráðherra flokksins opna vart munninn án þess að það kosti okkur skattgreiðendur hvítuna úr augunum. Ég efast samt ekki um að þessir tveir kjölfestuflokkar gætu með nýju samstarfsfólki myndað ríkisstjórn um framfarir frekar en kyrrstöðu og afturhald.
Eingöngu á þeim forsendum
Krafan er skýr. Annaðhvort verður að verða breyting á áherslum þessarar ríkisstjórnar eða að Sjálfstæðisflokkurinn stendur frammi fyrir því að lífdagar hennar eru taldir. Komi til þess, óttumst við ekki kosningar. Gildi okkar eru skýr og ætíð klár þótt sannarlega aðlagist þau tíðarandanum. Á forsendum þeirra gilda, og eingöngu á þeim forsendum, nær flokkurinn þeim styrk sem við teljum hann þurfa til að tryggja áframhaldandi velmegun hins harðduglega fólks sem þetta land byggir.
Höfundur er sjálfsstæðismaður.